Wariacko poszatkowany zapis kilku chwil w życiu Ljuby Popovića, serbskiego surrealisty mieszkającego w Paryżu. Borowczyk zręcznie filmuje Ljubę radziecką (16 mm) kamerą Krasnogorsk. Całość przypomina chaotyczny strumień świadomości ozdobiony dźwiękami uwertury do opery Tannhäuser Wagnera. Miłość, potwór wszechczasów to powrót do artystycznych korzeni Borowczyk - nie tylko do malarstwa, ale również dokumentu biograficznego (np. Atelier de Fernand Léger, 1954). (13. MFF Nowe Horyzonty)

Dystrybucja: