Mohamed Bouazizi miał 27 lat, kiedy z własnego wyboru i z własnej ręki płonął w ratuszu miasta Sidi Bu Zajd, 300 kilometrów na południe od Tunisu. Miał dość. Policja po raz wtóry bez powodu zabrała mu wózek z warzywami i całodzienny dochód - ekwiwalent 20 złotych - z którego karmił ośmioosobową rodzinę. Był grudzień 2010 roku. Kiedy dwa tygodnie później Bouazizi umierał od poparzeń w szpitalu, w Tunezji już trwała rewolucja. Bo większość Tunezyjczyków, tak jak on, miała dość. Później bunt rozlał się na cały Bliski Wschód - jak się okazało - dość miała większość obywateli państw arabskich, żyjących pod butem samozwańczej, często wspieranej przez Zachód, władzy. (www.transatlantyk.org)

Dystrybucja: