Nostalgiczna podróż Felliniego do czasów dzieciństwa. Lata 30. XX wieku, prowincjonalne włoskie miasteczko naznaczone cieniem faszyzmu. W pozbawionym linearnej fabuły dziele akcja płynie swobodnie od epizodu do epizodu, a centrum ekranowego świata wypełnia symboliczne ja autora. Mnogość i współobecność postaci, rzadko pojawiają się w kadrze indywidualnie, a jeśli, to tylko na chwilę, by szybko ustąpić miejsca kolejnej. Ich umowny charakter, przerysowanie świata przedstawionego tworzy w efekcie wielowymiarową rzeczywistość. Ludyczną wizję bezlitosną i groteskową w swej wymowie, a jednocześnie przepełnioną czułością dla wszystkiego, co pojawia się w kadrze. Prowincjonalna nuda, przeciętność, pogrążeni w letargu mieszkańcy, ich trywialne marzenia i aspiracje. Całości dopełnia błazeński ton, wyrozumiale żartobliwy, szyderczy tylko w karykaturalnym obrazie faszystów. Słowo amarcord oznacza w dialekcie romańskim pamiętam i znakomicie oddaje ideę i nastrój tego niezwykłego obrazu. (opis festiwalowy)

Dystrybucja: