Ostra satyra na system komunistyczny, a jednocześnie ponadczasowa krytyka hipokryzji, konformizmu i zgubnego wpływu zbiorowości na jednostkę. Grupa gości zostaje zaproszona na przyjęcie organizowane przez wpływowego znajomego. Po drodze dochodzi do przykrego incydentu sprowokowanego przez zaprzyjaźnionego z gospodarzem mężczyznę. Mimo zapewnień, że chodziło tylko o głupi żart, uczestnicy bankietu robią się podejrzliwi. Jeden z gości - wciąż roztrzęsiony za sprawą niedawnych wydarzeń - bez słowa opuszcza zebranych. Po krótkiej naradzie reszta towarzystwa wyrusza na poszukiwania kompana. Intryga rozwija się w nieoczekiwanym kierunku, a widoczna w postawie bohaterów troska bardzo szybko ustępuje miejsca pogardzie i poczuciu wyższości wobec słabszego. Jan Nemec w swoim filmie znakomicie łączy nastrój niepewności i osaczenia z groteskowym humorem. Dzięki temu jego tragikomedia wydaje się przesiąknięta duchem książek Kafki. (opis udostępniony przez kino)

Dystrybucja: