Życie w raju wygląda jak wizja po LSD. Prolog, stanowiący osobną całość i będący majstersztykiem psychodelicznego kina, pokazuje pierwszych ludzi, którzy wędrują przez pełen barw Eden. Na ich półprzeźroczystej skórze wyświetlają się mozaiki z liści, traw i kwiatów. Wszystko tworzy fluorescencyjną magmę, nie ma różnicy między człowiekiem a naturą. Dalsza część filmu nie jest już tak bombastyczna, ale również pozostaje utrzymana w odrealnionej, wystylizowanej formie. Z serii na wpół slapstickowych, na wpół poetyckich scenek wyłania się historia Ewy, która miota się między dwoma mężczyznami. Opowieść o kuszeniu przez węża i zerwaniu owocu z drzewa poznania dobra i zła nakłada się na baśń o Sinobrodym. Czy fascynujący Ewę człowiek nie jest mordercą polującym na blondynki, których stygnące czoła ozdabia krwawym stemplem z cyfrą sześć? I czy czasem nieświadomość nie jest lepsza od prawdy? (opis udostępniony przez kino)

Dystrybucja: