Bohaterem niespiesznej opowieści Angelopoulusa jest Aleksander, stary, śmiertelnie chory pisarz przygotowujący się pewnej deszczowej niedzieli do opuszczenia willi nad morzem, która zawsze była jego domem. Znajduje list od swojej żony, Anny, wspominający inny, jasny letni dzień sprzed wielu lat. I tak Aleksander wyrusza w jednodniową, być może ostatnią podróż, w której przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Na ulicach Salonik pisarz spotyka kilkuletniego chłopca, albańskiego uchodźcę, którego ratuje z rąk handlarzy żywym towarem i pomaga odnaleźć drogę do domu. To spotkanie uświadomi mu, czym jest odpowiedzialność za drugiego człowieka, czym jest miłość. Zrozumie, że porzucenie przed laty rodziny, by wzorem zbuntowanych romantycznych bohaterów zaprzedać duszę poezji przyniosło mu sławę, ale też pustkę i samotność w obliczu śmierci. Wraca do chwil, które chciałby odzyskać na jeden dzień... na wieczność. (Filmoteka Narodowa)

Dystrybucja: