Battiato zaczyna swą opowieść od tragicznego roku 1939, od inwazji Polski dokonanej najpierw przez wojska niemieckie, a potem przez Sowietów. Poczynając od pierwszych ujęć, reżyserowi udaje się pokazać na tle tych wydarzeń wyraźnie już ukształtowane cechy charakteru młodego Wojtyły. Jest to pełne taktu zatroskanie o innych, umiejętność nawiązywania nacechowanych zaufaniem kontaktów z ludźmi, a jednocześnie - pewna wewnętrzna siła. Siła ta, choć chroni go od ulegania przerażeniu, jakie niosą bieżące wypadki, nie przekształca jednak gniewu odczuwanego w obliczu śmierci niewinnych w zawziętą nienawiść, nie pozwala też ulec rezygnacji. Pod nazistowską okupacją młody student Uniwersytetu Jagiellońskiego, świadek aresztowania wykładowców tej uczelni, świadek niszczenia pomników kultury narodowej i szargania ludzkiego prawa do zachowania własnej tożsamości, dochodzi do wniosku, że powinien powstrzymać się od walki zbrojnej, a poświęcić się raczej chronieniu duchowego dziedzictwa narodu. Film wydobywa inny jeszcze aspekt jego osobowości - szczególną wrażliwość, która rozwinęła się w sytuacjach kontaktu z cierpieniem i śmiercią. Sam bowiem doświadczył wielokrotnej straty - w kolejnych bolesnych etapach odchodziły drogie mu osoby: najpierw matka, potem brat i ojciec, następnie przyjaciel-ksiądz, aż wreszcie wielu kolegów-studentów. (opis dystrybutora)

Dystrybucja: ITI Cinema