Malowany długimi ujęciami, głównie z nieruchomej, ustawionej na statywie kamery, portret nowojorskiego pensjonatu dla emerytów i jego mieszkańców, dla których tytułowy hotel nie jest przystankiem w podróży, lecz ostatnim portem. Swój najlepszy czas mają oni już za sobą, podobnie zresztą jak goszczący ich budynek, w którym tli się jeszcze ostatni blask dawnej świetności. Film ma kilka wyraźnie wydzielonych partii: hol, winda, pokoje i ich lokatorzy (siedzący zawsze nieruchomo), korytarze i wreszcie dach, z którego widać panoramę miasta. Minimalistyczny pod względem użytych środków i montażu dokument pozbawiony jest też dźwięku. (7. American Film Festival)

Dystrybucja: